Getuigenissen na de wandeling

Wat heb je tijdens deze wandeling over je geloofsleven ontdekt of ervaren?

We hechten er veel waarde aan dat je dit ook deelt. Op deze manier is jouw geloofservaring ook iets waar de hele gemeente van kan groeien.Dat hoeven geen grootse dingen te zijn. Juist niet. God werkt vaak door de details van ons leven.

Getuigenissen na de wandeling

 
 
 
Velden gemarkeerd met * zijn verplicht.

We behouden het recht voor berichten te wijzigen, te verwijderen of niet te publiceren.

Getuigenis
14 berichten.
Henk Hemink schreef op 14 juni 2021 om 10:20
Maandag 7 juni hebben Rene Veltman en ik een vlogwandeling gemaakt in het prachtige Ledeboerpark, waar ik nog nooit was geweest. We hadden de hond ook meegenomen, die had het naar de zin, want vanwege de warmte sprong hij voortdurend in het water. Wat doet het met jou dat Jezus zegt dat jij het in je hebt om te worden als Hij? Dat is een moeilijke vraag. Allereerst denken we aan onze tekortkomingen en willen we helemaal niet met Jezus worden vergeleken. Maar het geeft wel troost en bemoediging dat kennelijk God ons wel in die positie ziet en dat Hij ons heel belangrijk vindt. Zelfs net zo belangrijk als Zijn zoon Jezus Christus. Dat is heel bijzonder en niet te begrijpen. Er zijn kerkelijke stromingen waar mensen echt hun best doen om te worden als Jezus Christus. Dat lijkt ons een onmogelijke opgave. Gelukkig accepteert God ons ook zoals we zijn, omdat Jezus al onze tekortkomingen van ons over heeft genomen.
Ans schreef op 13 juni 2021 om 19:49
Annette en ik hebben een vlogwandeling gemaakt in het Buurserzand. We vinden het heel mooi dat Jezus zegt dat we het in ons hebben om te worden zoals hij. Maar vinden zelf dat het nogal eens mis gaat in ons dagelijkse leven. Gelukkig mogen we elke keer opnieuw beginnen. Bij de 2de vraag hebben we het gehad over waar onze gaven liggen. Allebei zijn we graag praktisch bezig. Doen wat op ons pad komt.
Friso schreef op 31 mei 2021 om 08:59
Ik heb vanmorgen met Remko een wandeling met gesprek gehad bij hof Espelo. Het was een erg goed gesprek. Ik heb gemerkt dat ik de kring erg mis, en dat af en toe met iemand praten erg prettig is.
Rosalie schreef op 30 mei 2021 om 09:23
Voordat Gerdien en ik begonnen met de wandeling, hadden wij op de parkeerplaats al een mooi geloofsgesprek met een voorbijganger. Het onderwerp van Vlog 4 paste dan ook heel mooi hierbij. Gerdien en ik hebben een mooi gesprek gehad, dit was precies wat ik even nodig had.
Titia van Hooijdonk schreef op 17 mei 2021 om 07:46
VLOG wandeling met Frency Mazenier op 16-05-โ€˜21 Op zondag 16 mei deed ik samen met Frency Mazenier de VLOG wandeling in het Wooldrikspark. Dit was tevens onze eerste ontmoeting, zodat we elkaar met deze wandeling in de natuur op een prettige manier leerden kennen. Al snel kwam โ€˜de zegen van bovenโ€™. (regenbui) Naast de ontdekking van mijn Asperger gaven veranderingen rond mijn geloof en kerk grote Keiros momenten. Wat geloof en kerk betreft zijn de wegen van Frency en mij vergelijkbaar, Frency bij de hervormde kerk en ik bij de gereformeerde en daarna allebei bij de baptistenkerk. Voor Frency is de doop een Keiros moment, voor mij is de hele overstap naar de baptistenkerk dat. Ik kan mijn gevoelens volledig kwijt in de opwekkingsliederen en heb in deze kerk kennis gemaakt met taakvelden. Ik heb de kerk zeg maar herontdekt. Voor het thema โ€˜koninkrijk van Godโ€™ was het Wooldrikspark een perfecte plek, we ervaarden allebei de natuur als het koninkrijk van God. Het koninkrijk van God omschrijven we als een plek waar alles perfect is. Omdat perfecte plekken op oneindig veel plaatsen in de natuur kunnen zijn, hoeft natuur niet noodzakelijk groen te zijn om perfect te zijn. Sommige mensen vinden hun koninkrijk van God misschien wel bij een gletsjer, of zelfs bij een vulkaan. Zelf vroeg ik me af hoe het zit met mensen die nooit kennis hebben gemaakt met Jezus maar wel gewoon een goed leven leiden. Frency wees me in ieder geval op โ€˜vergevingโ€™, die altijd goede hoop geeft. Waar Frency en ik het ook volledig over eens waren, is dat โ€™t Trefpunt een geweldige kerk is met superlieve mensen. In het koninkrijk van God is zeker ruimte voor lieve mensen.
Marjolijn Bogaard schreef op 12 mei 2021 om 15:27
Gisteren middag dinsdag 11 Mei zijn Gerdien en ik lekker gaan vloggen bij het Ledeboerpark. Ondanks de grijze wolken bleef het lekker droog en raakten we in een mooi gesprek over de derde vlog. Gerdien en ik zien elkaar bij de kring en nu konden we elkaar meteen beter leren kennen. We gingen ook meteen de diepte in tijdens het vertellen over ons levenspad en zeker in de jeugd hebben we dingen mee gemaakt die we aan elkaar konden relateren. Hierin herkenden we ook dat op cruciale momenten God's aanwezigheid voelbaar was en dat je soms van het ene naar het andere moment een knoop door moest hakken om je situatie te verbeteren. Eigenlijk waren er meerdere Keiros momenten op te noemen. Zo bijzonder dat je voelt dat je word geleid en dat de stap zetten best "vanzelfsprekend" bleek. Zo pratend liepen we een heel eind (nog even gezwaaid naar de ut) en op de terugweg zagen we zuster Annechien met een begeleidster die even lekker bij ons gingen zitten op een bankje. Zij genoot heerlijk van de vogeltjes en moest steeds lachen. Op de vraag hoe zij het koninkrijk van God ziet zei ze vrolijk : dat het al om ons heen is, anders was er toch niks an! " Dat beeld deelt Gerdien gedeeltelijk. Volgens haar is het een 2 deling. En het koninkrijk is hier al vanuit de komst van Jesus en het koninkrijk gaat ook nog komen. En zodra het gekomen is, is het hier op aarde zoals God het vanaf het begin bedoeld heeft. Ik vindt het lastig om het terug te halen hoe Gerdien het precies verwoord heeft omdat ik niet zo veel bijbel kennis heb. Vanuit mijn achtergrond (zonder bijbelstudie of gemeenteleven maar wel overtuigd van God) heb ik het gevoel dat het koninkrijk er al is, omdat alles een is, maar dat wij hier op aarde nog eerst wat bewustzijns ontwikkelingen door moeten maken totdat het begin weer mag samenvallen met het einde. Vaag zeker… Het zijn ook best mooie onderwerpen… Tot hier deze keer. Groetjes Marjolijn en Gerdien
Lies schreef op 11 mei 2021 om 10:43
Wandelen Praten verkennen Gevoelens dromen keuzes God hemel op aarde Bijzonder. Dit is in het kort samengevat waar we het over hebben gehad tijdens het wandelen. Mijn Keiros moment was bv. Een droom die ik had gehad en dacht dat is het teken dat ik mij moet laten dopen. Aan het eind van de dag was er niet veel meer over van mijn geluksgevoel. Als het echt zo is dan komt er nog wel een keer een teken , dacht ik. Totdat ik in gesprek kwam met dominee Eijer. Hij zei gevoel is zo veranderlijk, maar Geloof jij dat Jezus voor jou gestorven en opgestaan is ? Nou wat is er dan op tegen dat je gedoopt wordt. En zo is het gegaan. Hoe het koninkrijk van God eruit ziet , geen idee. Maar op sommige momenten is er een stukje hemel op aarde . (Een gesprek een lied noem maar op. Overal waar God regeerd, zoals Remco zegt. )
Lies schreef op 6 mei 2021 om 14:49
Net bij Anneke Schievink geweest. Niet gelopen maar mocht weer op bezoek . Samen de vlog gekeken en over de vragen gesproken. Het werd een heel emotioneel gesprek. Anneke merkt dat ze geestelijk steeds een beetje achteruit gaat. Dingen van het heden zijn snel vergeten, terwijl het verleden steeds meer door haar hoofd speelt. En in dat verleden zijn veel dingen gebeurd en ze moet oppassen dat ze niet in die woestijn blijft zitten. Soms is ze boos op God, waarom moet ik dit allemaal meemaken ?? Gelukkig zijn er ook nu nog fijne momenten om God dankbaar voor te zijn. Kinderen en kleinkinderen in de buurt. Een eigen plekje , goede verzorging en haar hondje Puck. Daar kan ze enorm van genieten. We hebben samen gebeden en dat was erg fijn.
Anneke Ongersma schreef op 5 mei 2021 om 18:55
Vanavond hebben Dorien, Talitha en ik een mooie VLOG wandeling gemaakt. In deze wandeling kwam vooral naar voren dat we in woestijnperiodes de Gemeente hard nodig hebben! We kwamen er achter dat we allemaal periodes van een wakend vuurtje hebben maar dat we God en Jezus nooit kwijt zijn geraakt. Hij ziet ons hart altijd , dus ook onze worstelingen. Hij laat ons nooit los. Er zijn super veel mooie bijbelteksten, maar soms zo moeilijk voor ons om zo te benoemen. Teksten van liederen blijven ons meer bij. 'Welk een vriend is onze Jezus, die in onze plaats wil staan. Welk een voorrecht dat ik altijd, door Hem vrij tot God mag gaan'
Debora Nijssen schreef op 30 april 2021 om 13:37
Gisteravond hebben we tijdens de kring met elkaar vanuit onze stoel gewandeld door de vlog en de tekst. Waar we vooral mee kampen zijn de waaroms, waarom gebeurt dit of dat, waarom moeten sommige dingen zo moeilijk zijn. De diepe dalen , onze woestijn waar we doorheen moeten. De twijfel die je overvalt, juist ook na een periode of moment dat je op de top staat. Wat haalt je dan weer terug bij Jezus? De beloften waar de Bijbel zo vol mee staat en waar je ook op mag gaan staan. "Hij zal nooit laten varen het werk dat Zijn hand begon; Ik ben met u, alle dagen van uw leven" Psalm 37 is een prachtig getuigenis van hoe God je beschermt en zegeningen geeft als je dicht bij Hem blijft. Herman, Jacqueline, Gerdien, Evelien, Debora
Gerdien Eijken schreef op 23 april 2021 om 14:11
Remko en ik hebben een stukje gelopen bij hof Espelo . We hebben een mooi gesprek gehad over hoe we God hebben leren kennen. We zijn er allebei diep van doordrongen dat Hij altijd aanwezig is in ons leven, en dat Hij in ons, en door ons heen wil werken. Dat is een nederig-makende en vreugdevolle ervaring. Ik vond het heel fijn om al wandelend te kunnen spreken over de lessen die je al gaandeweg leert in je geloofsleven, over onze missie in de wereld en over de hoop die we hebben. We hebben een geweldige God!
Peter Rauch en Marjoleen Stegeman schreef op 20 april 2021 om 20:42
Peter en ik hadden afgesproken in Delden bij kasteel Twickel. Mooi rondje, met hier en daar een mooi plekje om op een bankje te zitten en de natuur en ondergaande zon te bewonderen. Waar 2 of meer samen komen in zijn naam is God aanwezig….. Eerst hebben we elkaar verteld over onze (geloofs)opvoeding en hoe we uiteindelijk nu in ons geloof staan. We hebben gesproken over onze verlangens en twijfels, over bidden en zingen, over onze kinderen en hun geloofsopvattingen, over(aan-) geraakt worden. Hoe waardevol het is, om dankbaar te zijn, maar deze dankbaarheid ook te kunnen tonen/geven aan God. Juist die relatie met God is wat we zoeken, de wederkerigheid. We spraken over hardop bidden, of juist niet, over mooie volzinnen spreken of juist hakkelend en stotterend, of zelfs dat niet en alleen in je hart met God spreken. God weet wat er in onze hoofden en harten omgaat, en telkens weer mogen we bedenken: Hij laat niet los en wil ons keer op keer zijn liefde laten ervaren. Zijn we opmerkzaam genoeg om het te zien? Staan we open om Zijn leiding te ervaren, vragen, accepteren? En hoe dan? Is het wat we willen zien, of is het echt….. of…. Was God er maar even echt bij, dan konden we het vragen…. Wandelen met God, zoals Adam dat deed Wat zou dat fijn zijn. Wat zou dat verhelderend zijn en tegelijkertijd troostend, hoopgevend! Helaas, al Hij was er bij, toch moeten we soms zelf op zoek naar antwoorden. En dan is het fijn dat je mensen, zoals Peter, om je heen hebt met wie je die gedachten kan delen. Alsof God toch tot je spreekt. Het was een fijne avond, daar in Twickel. Met zijn drietjes…
Lies schreef op 19 april 2021 om 17:17
Gera en ik hebben beide Gods liefde en aanwezigheid in ons leven meegemaakt. Vaak in de moeilijkste momenten gaf hij rust Ook hebben we het erover gehad, dat je soms veel later als je terug kijkt snapt waarom dingen zijn gebeurd. We hebben het gehad over de kracht van het gebed. Ook al kun je niet van alles en nog wat doen voor de gemeente , bidden kan altijd. Groetjes Lies
Marjolijn schreef op 15 april 2021 om 09:21
Tijdens de wandeling met Annette hebben we beide helaas moeten constateren dat we in ons leven geen moment tot nu toe hebben gekend waarbij hemel en aarde elkaar aanraken. Ik heb wel als kind volgens mij de herinnering aan het Paradijs gevoeld. Een soort heimweh naar een plek waar alleen maar Liefde en innerlijke rust is en die onbegrensd aanvoelt waar je wel een bewustheid hebt van je eigen zijn zonder dat het lijkt op je menselijke vorm op aarde. Lastig in woorden te vatten. En we hebben beide God altijd al in ons leven gehad. In verschillende intesiteit en beleving maar zeker nu in onze Gemeente veel sterker voelbaar. Het kan zijn dat Annette het anders zou verwoorden. Het was leuk om hier over te praten met elkaar. Groetjes Marjolijn